بلندفریادمیزنم:
اگرتنهاترین تنهاهم شوم بازهم خداهست.اوتمام داشته هاونداشته های من است.........بی اوهرگز!!!
عاشق خدایم هستم ودوستش میدارم...عاشقترش میشوم وقتی یادم می ایدکجاهادستهایم راگرفت...درچه جاده های خطرناکی اززندگی راهنماییم کرد.وقتی گریستم اشکهایم راپاک کرد. زمین خوردم بلندم کرد.زخم خوردم مداوایم کرد.دردداشتم درمانم کرد....اخ که چه قدردستانم راگرفت امامن...من فراموشش کرده بودم دل به دستان غریبگان بسته بودم ولی خداهمچنان لبخندمیزد..چه بخشنده خدایی عاشقی دارم میبخشدمراوقتی غرق درگناهم....پس خدایا:تابی نهایتت دوستت دارم ای مهربانترین مهربانان.................